Cheeta leven
Geboren! Met twee broertjes. Verborgen tussen twee rotsblokken.
2 dagen: Ik merk nog niet veel. En als moeder weg is houd ik me heel stil.
6 dagen: Mijn ogen zijn open. Maar ik kan nog niet zo goed zien.
10 dagen: Ik sta! Nog wel een beetje wiebelig.
14 dagen: Voor de vierde keer verhuisd. Het lijkt of moeder bang is, maar ik snap niet waarvoor. Zij is toch de sterkste van de hele savanne?!
3 weken: Voor het eerst een beetje rondgelopen. Moeder vindt het maar niks.
4 weken: Eerste hapje vlees. Smaakt gek. Maar wel lekker.
6 weken: Spannend zeg! We mochten mee met de jacht. Wij lagen doodstil met moeder. Even later sprong zij op hem af. En tien tellen later had ze hem te pakken, die gazelle.
10 weken: Sorry, hoor, ik kan me gewoon niet inhouden. We sluipen met moeder op zo'n impala af. En dan merk ik dat ik ineens spring. Moeder balen, natuurlijk. Door mij heeft ze drie keer gemist. Geen eten vandaag, dus.
3 maanden: Ma had een jonge gazelle gevangen en meegenomen. Levend! Ik heb hem neergelegd en gedood. Helemaal zelf!
4 maanden: Ik ben mijn pluizige baby-vacht nu kwijt. En ik drink al twee maanden niet meer bij moeder.
7 maanden: Vanmorgen twee uur lang gespeeld met mijn twee broers. Springen, achter elkaar aan hollen. En daarna op jacht. Weer niks gevangen, trouwens.
1 jaar: Volgens mij ben ik de beste jager van ons drieën. Ik heb deze week al twee keer een prooi te pakken gekregen. Maar moeder vangt natuurlijk nog het meest.
1 1/2 jaar: We staan nu op onszelf. Mijn twee broers en ik. Geen idee waar moeder nu is.
2 jaar: Ik leef nu al weer een maand in mijn eentje. Best moeilijk. En ik moet me zelf nu schoonlikken.
2 1/2: jaar Het jagen gaat me goed af. Maar die rot-gieren. Bah! Ik heb vandaag twee keer een prooi geslagen. En van elk heb ik maar een paar minuten gegeten. Toen kon ik ze niet meer weg houden.
3 jaar: Mijn eerste jongen. Het waren er twee. Waren, want ik heb ze niet meer. Ik moest op jacht. Toen ik terug kwam, waren ze weg. En het rook naar leeuw.
4 jaar: Het is me nu wel gelukt. Mijn jong is nu al drie maanden. Ja, ik had er eerst drie. Twee werden gepakt door hyena's. Maar deze gaat het redden. Daar ga ik echt voor knokken.
5 jaar: Mijn zoon kan het nu ook. Fantastisch om te zien. Niet zo goed als ik, natuurlijk. Maar hij had hem wel, die jonge impala! Samen opgegeten.
7 jaar: Dat moet je niet te vaak doen, meid. Vier keer missen. Ik was kapot. Gelukkig was het de vijfde keer raak: een haas.
8 jaar: Perfecte kill. Binnen vijf seconden had ik die impala neer. Met één goed gemikt tikje tegen zijn achterpoot.
9 jaar: Het blijft erg. Dit is alweer de zesde keer dat ik jongen heb. Maar ook de derde keer dat ik ze allemaal binnen een maand kwijt ben. Ik moest wel weg, anders hadden die leeuwen mij ook gepakt.
11 jaar + 3 maanden: Mijn achterpoot doet erg pijn. Een doorn van een acacia. Ik blijf likken en knauwen, maar hij gaat er niet uit.
11 jaar + 4 maanden: Afgelopen week alleen maar een parelhoen gepakt. Meer niet. Mijn poot, weet je. Als een leeuw me zo half mank ziet, ben ik er geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten